Οστεοχόνδρωση: γιατί εμφανίζεται η ασθένεια;

Η οστεοχόνδρωση είναι μια παθολογία που προκαλείται από εκφυλιστικές διεργασίες στον ιστό του χόνδρου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, σημειώνεται σταθερή λειτουργία των μεσοσπονδύλιων δίσκων, γι' αυτό και αναφέρεται συχνότερα ως σπονδυλική οστεοχόνδρωση.

Παθογένεια

Πρώτον, η οστεοχονδρωσία συνδέεται με ένα άτομο να βρίσκεται σε όρθια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένο φορτίο στη σπονδυλική στήλη και στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.

Με την ηλικία, η λειτουργικότητα των αιμοφόρων αγγείων μειώνεται, η διατροφή γίνεται πιο ανισόρροπη, το σώμα γερνά, γεγονός που επιταχύνει μόνο την ανάπτυξη παθολογικών διεργασιών.

Η οστεοχόνδρωση είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια. Οι κύριες απαιτήσεις για την ανάπτυξή του μπορεί να είναι:

• Εργασία που περιλαμβάνει κραδασμούς ή όπου η στάση του σώματος αλλάζει συχνά (κάμψη-έκταση, συστροφή, κάμψη, σπασμωδικές κινήσεις).
• άρση βαρών?
• ευσαρκία;
• πολλαπλή εγκυμοσύνη?
• έλλειψη βιταμινών στο σώμα?
• καθιστικός τρόπος ζωής?
• κοιμηθείτε σε ένα μαλακό στρώμα.
• κακή στάση του σώματος (σκολίωση).
• Σπονδυλική αστάθεια.

Η επιδείνωση της δυστροφικής διαδικασίας καταστροφής του μεσοσπονδύλιου δίσκου μπορεί να σχετίζεται με έντονη σωματική δραστηριότητα (ειδικά χωρίς προηγούμενη προθέρμανση), τραυματισμούς ή σκελετικές παθολογίες που αλλάζουν την κατανομή του φορτίου στη σπονδυλική στήλη.

Χαρακτηριστικά σημεία παθολογίας

Το μούδιασμα και ο πόνος ως κύρια συμπτώματα της οστεοχονδρωσίας μπορούν να παρατηρηθούν σε όλο το σώμα ή μόνο στην πλάτη. Ο πόνος αυξάνεται με την απότομη κίνηση, τη σωματική δραστηριότητα και σε ορισμένες περιπτώσεις με το φτέρνισμα ή το βήχα. Η προσπάθεια του σώματος να προστατευτεί από τον πόνο έχει ως αποτέλεσμα αυξημένη μυϊκή ένταση και μειωμένη κινητική ικανότητα.

Εάν δεν παρασχεθεί βοήθεια σε ένα άτομο και δεν ξεκινήσει θεραπεία, ο πόνος εντείνεται ακόμη περισσότερο, εξαπλώνεται στα άκρα και περιορίζει την κινητικότητά του. Εάν προσβληθεί η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, επηρεάζονται και οι βραχίονες και η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης επηρεάζεται από τα κάτω άκρα.

Οι συμπτωματικές εκδηλώσεις διαφέρουν ανάλογα με το τμήμα της σπονδυλικής στήλης που επηρεάζεται.

Τύποι και συμπτώματα οστεοχονδρωσίας

Οι παθολογίες μπορεί να επηρεάσουν διαφορετικά μέρη της σπονδυλικής στήλης. Λαμβάνοντας υπόψη τον εντοπισμό, η οστεοχόνδρωση μπορεί να αναπτυχθεί στις αυχενικές (πάνω από το 25% των διαγνωσμένων περιπτώσεων), στην οσφυϊκή (πάνω από 50%) ή στη θωρακική (12%) περιοχές.

Η επιδείνωση της δυστροφικής διαδικασίας καταστροφής του μεσοσπονδύλιου δίσκου μπορεί να σχετίζεται με έντονη σωματική δραστηριότητα (ειδικά χωρίς προηγούμενη προθέρμανση), τραυματισμούς ή σκελετικές παθολογίες που αλλάζουν την κατανομή του φορτίου στη σπονδυλική στήλη.

Οστεοχόνδρωση του αυχένα

Ο νωτιαίος μυελός, οι αρτηρίες (που τροφοδοτούν τον εγκέφαλο), οι κορμοί των νεύρων και οι ρίζες (που συνδέουν τα νεύρα με τους βραχίονες, τους πνεύμονες και την καρδιά) περνούν από την περιοχή του λαιμού. Με τα χρόνια, οι κινήσεις του αυχένα γίνονται δύσκολες, ειδικά για άτομα που δεν έχουν εκπαίδευση ή που εργάζονται σε υπολογιστή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Χαρακτηριστικά συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης:

• πονοκεφάλους και πονοκεφάλους?
• ζάλη (πιθανή βραχυπρόθεσμη απώλεια συνείδησης που σχετίζεται με μειωμένη παροχή αίματος στον εγκέφαλο).
• Μούδιασμα και πόνος στις αρθρώσεις των ώμων ή στα χέρια.

Οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής

Ο πόνος στην περιοχή του θώρακα είναι γνωστός σε άτομα που εκτελούν σωματική εργασία συχνά και για μεγάλο χρονικό διάστημα, εκπρόσωποι των «καθιστών» επαγγελμάτων (αρχιτέκτονες, σχεδιαστές, οδηγοί).

Τα κύρια συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής περιοχής:

• αίσθημα ότι έχεις ένα «ποντάρισμα στο στήθος»·
• οδυνηρές αισθήσεις στην περιοχή του λαιμού, μεταξύ των ωμοπλάτων.
• Μούδιασμα των χεριών (προσωρινό, μακροπρόθεσμο).
• προβλήματα ακοής και όρασης.
• αυξημένη εφίδρωση?
• Πονοκέφαλος που ακτινοβολεί στο πίσω μέρος του κεφαλιού (συχνά μακράς διαρκείας, έως και 12 ώρες).
• αλλαγές στο αίμα και την ενδοκρανιακή πίεση.
• Ταχυκαρδία και αρρυθμία.

Μια καλή πρόληψη της θωρακικής οστεοχόνδρωσης είναι η σωστή στάση του σώματος.

Συμπτώματα οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης

Τα προβλήματα υγείας που προκαλούνται από την οστεοχόνδρωση στην οσφυϊκή χώρα είναι τα εξής:

• Συχνή ούρηση?
• μούδιασμα των άκρων?
• Ζάλη;
• μυϊκοί σπασμοί και σπασμοί?
• δυσκολία κίνησης, κάμψης και στροφής του σώματος.
• ανάπτυξη σκολίωσης?
• Πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης, ειδικά το πρωί, αμέσως μετά το ξύπνημα.
• μειωμένη μυϊκή ευαισθησία και τόνος.

Ο πόνος και η έντασή του φτάνουν στο αποκορύφωμά τους στην οξεία φάση της νόσου. Η διάρκειά τους μπορεί να ενοχλήσει ένα άτομο για αρκετές ημέρες, αλλά μερικές φορές ο πόνος επιμένει για εβδομάδες ή και μήνες. Καθώς η παθολογική διαδικασία στους μεσοσπονδύλιους δίσκους εξελίσσεται, η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μειώνεται. Μετά από 60 χρόνια η ασθένεια γίνεται χρόνια και ο πόνος εξαφανίζεται.

Στάδια της νόσου

Η οστεοχόνδρωση είναι μια προοδευτική παθολογία, η μετάβαση σε οποιαδήποτε περαιτέρω μορφή συμβαίνει σταδιακά. Ένα από τα στάδια είναι ο σχηματισμός κήλης, που συμβαίνει όταν ο ινώδης δακτύλιος γίνεται πιο λεπτός. Η ρήξη προκαλεί προεξοχή του πυρήνα και συμπίεση των ριζών, με αποτέλεσμα αυξημένο πόνο και μείωση της ικανότητας του δίσκου να απορροφά τους κραδασμούς.

Τα κύρια στάδια ανάπτυξης της οστεοχονδρωσίας:

1. Ένα άτομο αναπτύσσει χαρακτηριστική δυσφορία που προκαλείται από σωματική καταπόνηση ή παρατεταμένη παραμονή σε μια θέση. Η ακτινογραφία δείχνει μια μικρή στένωση των διαστημάτων μεταξύ των σπονδύλων.
2. Απώλεια της σταθερότητας του δίσκου, ο ιστός του χόνδρου εκτείνεται στον ινώδη δακτύλιο και οι ρίζες των νεύρων συμπιέζονται. Η ακτινογραφία δείχνει μείωση της μεσοσπονδυλικής απόστασης, μετατόπιση των σπονδύλων και πολλαπλασιασμό του οστικού ιστού.
3. Εμφανίζονται μεσοσπονδύλιοι κήλες. Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος μεταναστεύει όλο και περισσότερο στον περιβάλλοντα ιστό. Οι παραβιάσεις οδηγούν σε βλάβες στα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία. Ο πόνος αυξάνεται, υπάρχει μούδιασμα και περιορισμένη κίνηση των άκρων.
4. Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος σκληραίνει και αντικαθίσταται από ουλώδη ιστό. Με την ίνωση, οι προεξοχές των οστών αναπτύσσονται κατά μήκος της άκρης και η απόσταση μεταξύ των σπονδύλων μειώνεται σημαντικά. Η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης μειώνεται και φαίνεται να αποστεώνεται.

Διάγνωση οστεοχονδρωσίας

Η προκαταρκτική διάγνωση γίνεται από γιατρό με βάση τα παράπονα του ασθενούς και μετά από οπτική εξέταση. Ο πόνος και η ευαισθησία σε ορισμένα σημεία, η κατάσταση του μυϊκού τόνου, το εύρος κίνησης και η παρουσία διαταραχών της στάσης του σώματος (π.χ. σημεία σκολίωσης) λαμβάνονται υπόψη.

Η παρουσία της οστεοχονδρωσίας και το στάδιο της διευκρινίζονται μετά τη διενέργεια μεθόδων ενόργανης έρευνας. Αρχικά, συνταγογραφείται ακτινογραφία του τμήματος της σπονδυλικής στήλης που μας ενδιαφέρει.

Μετά τη μελέτη των εικόνων, ο ειδικός σημειώνει:

• αν η μεσοσπονδυλική απόσταση έχει μειωθεί.
• εάν ο ιστός του χόνδρου έχει εξαντληθεί.
• Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η συνεχιζόμενη παθολογική διαδικασία;

Εάν ένας ασθενής διαγνωστεί με μεσοσπονδύλιο κάταγμα, συνταγογραφείται μαγνητική τομογραφία. Με σάρωση και οπτικοποίηση του μαλακού ιστού στρώμα προς στρώμα, μια προκαταρκτική διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί ή να διαψευσθεί με υψηλή ακρίβεια.

Πώς να αντιμετωπίσετε την οστεοχονδρωσία;

Η θεραπεία της νόσου είναι μακροχρόνια. Ο κύριος στόχος είναι η ανακούφιση από τον πόνο και την ένταση των μυών και, αφού εντοπιστεί η αιτία που προκαλεί, να σταματήσει η ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας.

Ο ειδικός αποφασίζει ποια μέθοδος θεραπείας είναι πιο αποτελεσματική με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης και τη σοβαρότητα της υπάρχουσας παθολογίας. Διαδικασία.

Φαρμακευτική θεραπεία της οστεοχονδρωσίας

Ο κύριος στόχος αυτού του τύπου ασθένειας είναι να σταματήσει τη φλεγμονώδη διαδικασία, τον πόνο και να ανακουφίσει τους μυϊκούς σπασμούς. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί αν ο ασθενής λάβει:

• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Για να μειώσει τον τόνο των σκελετικών μυών, τους μυϊκούς σπασμούς και τη συμπίεση των νευρικών ριζών, ο ειδικός συμπληρώνει τα ΜΣΑΦ φάρμακα με μυοχαλαρωτικά.
• Παρασκευάσματα βιταμινών της ομάδας Β

Η βέλτιστη διάρκεια θεραπείας είναι 7-10 ημέρες.

Η φαρμακευτική αγωγή συχνά συμπληρώνεται από τοπική θεραπεία. Στην πληγείσα περιοχή μπορούν να εφαρμοστούν θερμαντικές αλοιφές ή τζελ που περιέχουν ΜΣΑΦ, τα οποία αυξάνουν την κυκλοφορία του αίματος και το μεταβολισμό και σταματούν τη φλεγμονή. Οι εξωτερικές θεραπείες ανακουφίζουν γρήγορα τον πόνο, επειδή το κύριο δραστικό συστατικό διεισδύει στη φλεγμονή και αρχίζει να «δρα» αμέσως.

Η χρήση της φαρμακευτικής αγωγής συνήθως συμπληρώνεται από θεραπεία άσκησης, μασάζ, φυσιορεφλεξολογία ή χειρωνακτική θεραπεία.

Το κύριο καθήκον των ατόμων με οστεοχόνδρωση είναι να μειώσουν τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων του πόνου (ειδικά κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης). Η συμμόρφωση με τις συστάσεις του γιατρού και η λήψη φαρμάκων σε συνδυασμό με ασκήσεις φυσιοθεραπείας θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας της σπονδυλικής στήλης και στην αποφυγή χειρουργικής επέμβασης.